Adam Lizakowski - Upadek Ameryki (fragmenty)

Ameryko, w 1960 siedziałem na nocniku,

a ty wystrojona w niebieski płaszcz

podbity złotymi gwiazdami

wyciągałaś do mnie rękę

(opakowaną w przeźroczystą białą rękawiczkę),

podarowując mi cukierka

a ja płakałem ze szczęścia;

byłem wzruszony, płakałem nie wiedząc,

że cukierek był zatruty.

(…)

Ameryko, co zrobisz z bombą atomową,

z armią czekającą na wypłaty,

co zrobisz z bezrobotnymi i bezdomnymi,

co zrobisz z twa machiną urzędników

złodziei ludzkiego czasu,

co zrobisz z chorymi na władzę,

bezustannie gadającymi senatorami,

z kongresmanami w eleganckich garniturach,

co zrobisz z cesarzem

(wybieranym przez milionerów)

obiecującym mannę z nieba jutra

absolwentom najdroższych uczelni w kraju.

(…)

Ameryko, opętana we własnej samotności,

czy tak naprawdę ktoś

ciebie potrzebuje?